မြန်မာစာလေ့လာမယ်

 

'တစ်ရေးတရေး ဆင်ခြင်တွေး'

မင်းသန့်ကို(မြန်မာစာလောက)

       မြန်မာစာလုံးပေါင်းသတ်ပုံရေးထုံး‌တွေက မြန်မာစာ၏ အခြေခံအုတ်မြစ်ကြီးတစ်ခုဖြစ်ပါတယ်။ခေတ်အဆက်ဆက် မြန်မာစာပညာရှင်ပညာရှိကြီးတွေက စာလုံးပေါင်းသတ်ပုံကျမ်းနှင့် ပတ်သက်၍ အစောင်စောင်သောကျမ်းဂန်တွေကို ပြုစုခဲ့ကြပါတယ်။ဒီလို ပြုစုခဲ့ကြတာကို ကြည့်တာနဲ့ စာလုံးပေါင်းသတ်ပုံ ရဲ့နေရာဟာ မြန်မာစာမှာ ဘယ်လောက်အရေးကြီးတယ်ဆိုတာကို ခန့်မှန်းကြည့်နိုင်ပါတယ်။ဒီလို အစောင်စောင်သော ကျမ်းဂန်‌တွေနဲ့ ကျောက်စာ၊သံပိုင်းတို့ကို လေ့လာပြီးမှသာ မြန်မာစာအဖွဲ့က မြန်မာစာလုံးပေါင်းသတ်ပုံကျမ်းကို ပြုစုခဲ့ကြတာ ဖြစ်ပါတယ်။ထိုသို့ပြုစုရာမှာလဲအခြေခံမူတွေထားပြီး စည်းနဲ့ကမ်းနဲ့မြန်မာစာဖြစ်လာအောင် စနစ်တကျစီမံပြုစုခဲ့ကြခြင်းဖြစ်ပါသည်။ဒီလို ပြုစုရာမှာ အာဏာရှင်ဦးနေဝင်း၏ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှု အတန်ငယ်ပါပေမဲ့လဲ မြန်မာစာအဖွဲ့သည် မြန်မာစာ၏အနှစ်သာရကို မထိပါးစေဘဲ ကျမ်းပြုစုခဲ့ကြတာဖြစ်ပါတယ်။ဒီ ဆောင်းပါးမှာ မြန်မာစာလုံးပေါင်းသတ်ပုံကျမ်းနဲ့အညီ တစ်သင့်တဲ့နေရာမှာ တစ်ပြီး တ သင့်တဲ့နေရာမှာ တ သင့်ကြောင်း အကျိုးအကြောင်းနဲ့ တင်ပြမှာဖြစ်ပါတယ်။ တစ် နှင့် တ ပြဿနာအကြောင်း သေသေချာချာသိချင်ရင် ဆရာကိုသိန်းမြတ်ရဲ့ အလင်္ကာပုလဲပန်း မြန်မာစာကဏ္ဍ ၊ မြန်မာစာပေ၏အငြင်းအပွားဆုံး တ နှင့် တစ် အခန်းဆက်ဆောင်းပါး လေးပုဒ်ကို ဖတ်ရှုကြဖို့ တိုက်တွန်းလိုပါတယ်။

       

        မြန်မာစာလုံးပေါင်းသတ်ပုံကျမ်းမှာ တစ် ရမဲ့စာလုံးပေါင်းတွေနဲ့ တ ရမဲ့စာလုံးပေါင်းတွေကို ခွဲခြားသတ်မှတ်ပေးထားပါတယ်။လက်ရှိ တစ် တ ကိစ္စကို ဆွေးနွေးတဲ့အချိန်မှာ ပြည်သူတွေအနေနဲ့ "ဦးနေဝင်း ဘာညာ"စသည်ဖြင့် နိုင်ငံရေးသဘောအယူအဆတွေ မပါဘဲ မြန်မာစာကို မြန်မာစာအမြင်သက်သက်ဖြင့် တွေးမြင်ကြံဆကြဖို့ လိုပါသည်။

  

       ဆရာကိုသိန်းမြတ်က သူ့ရဲ့‌BBCအလင်္ကာပုလဲပန်းအစီအစဉ်မှာ ရင်းမြစ်အမှန်ကို ယူတာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ကျီး ၊ ပန်းချီ ၊ သေတ္တာ ၊ ထဘီ တို့နဲ့ ဥပမာပေးပြီး ရင်းမြစ်အရရေးမယ်ဆိုရင် ကီ ၊ ပန်ခီ ၊ သစ်တာ ၊ တံဖီ တို့နဲ့ ‌ပြန်ရေးရမလိုဖြစ်နေတယ်လို့ ရေးထားပါတယ်။ဒီစာလုံးတွေက အရေးအသားအနေနဲ့ တအားတွင်ကျယ်သွားပြီး မူရင်းစာလုံးပေါင်းလိုတောင် ဖြစ်နေလို့ သတ်မှတ်လိုက်ရတာပါ။ တစ် နဲ့ တ ကတော့ ရင်းမြစ်ကို ပြန်လိုက်ပြီးရေးထားတာဖြစ်ပြီး အခုအချိန်မှာ လူသုံးလဲများနေပါပြီ။မြန်မာစာကို ထဲထဲဝင်ဝင်လေ့လာဖူးသူတိုင်း တစ် တ ကို ခွဲရေးတတ်နေပါပြီ။ဒါကြောင့်မို့ တစ်မင်းတက်ရင် တစ်မူပြောင်းနေတာမျိုးက အဆင်‌မပြေပါဘူး။သတ်ပုံကျမ်းဆိုတာက အခြေခံဥပဒေကျမ်းနဲ့တောင် မတူပါဘူး။အခြေခံဥပဒေက အခြေအနေနဲ့အချိန်အခါကို လိုက်ပြီး အစဉ်ပြောင်းလဲနေရတာပါ။သတ်ပုံကျမ်းကတော့ အစဉ်အဆက်စာပေရေးသားမှုမှာ တညီတညွတ်တည်းဖြစ်ဖို့ တစ်ပြေးတည်းဖြစ်ဖို့ ပြဋ္ဌာန်းထားတာဖြစ်ပါတယ်။'တ'ကြိုက်တဲ့အစိုးရတက်လို့ 'တ'ပြင်၊'တစ်'ကြိုက်တဲ့အစိုးရတက်လာရင်'တစ်'ပြင်မယ်ဆိုတာမျိုးဟာ မလိုလားအပ်တဲ့ အရာတစ်ခုဖြစ်ပြီး မြန်မာစာစနစ်ကို မတည်မငြိမ်ဖြစ်စေပါတယ်။

         မြန်မာစာအဖွဲ့ကလဲ အကုန်လုံးကို တစ် ထားတာမဟုတ်ဘဲ တစ် ရင်းမြစ်ရှိတာတွေကိုသာ တစ် ထားတာဖြစ်ပါတယ်။ တ နဲ့ရေးရမဲ့ဟာတွေကို တ နဲ့ပြဋ္ဌာန်းပေးထားပါတယ်။အရမ်းရာကော လုပ်ချင်ရာလုပ်ထားတာမဟုတ်ပါဘူး။ဒါကြောင့် မြန်မာစာဟာ စည်းနဲ့ကမ်းနဲ့ စနစ်တကျဖြစ်နေတယ်ပါပြီ။ပြည်သူတွေကလဲ တစ် နဲ့ တ ‌ခွဲခြားရေးတာဟာ အသားကျနေပါပြီ။စာအုပ်တွေမှာလဲ အကုန် 'တစ်'နဲ့'တ' ခွဲခြား ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေထားပြီးပါပြီ။အခုအချိန်မှ တ တွေချည်းရေးမယ်ဆိုရင် စည်းကမ်းဘောင်သတ်မှတ်ထားပြီးသား မြန်မာစာကို စည်းမဲ့ကမ်းမဲ့မြန်မာစာဖြစ်သွားစေပါတယ်။ တ နဲ့အကုန်ရေးတာဟာ တစ်လား၊တလား ခွဲခြားစဉ်းစားရတဲ့ အလုပ်ရှုပ်တာမျိုးမရှိတော့ပေမဲ့ တစ်ရင်းမြစ်ဟုတ်ဟုတ်၊မဟုတ်ဟုတ် 'တ' လိုက်တဲ့အတွက် အကုန်ရှုပ်ထွေးပြီး မြန်မာစာကို ဖရိုဖရဲဖြစ်စေနိုင်ပါတယ်။တစ် နဲ့ တ ခွဲခြားရတာဟာ တကယ်တော့ မခက်ပါဘူး။မြန်မာစာကို စည်းကမ်းကလနားရှိစေချင်သူဆိုရင်တော့ တစ်နဲ့တ ခွဲခြားရေးမှာပါပဲ၊တစ်ရမလား တရမလား မသိရင်တောင် သိမဲ့သူတွေကို မေးမြန်းပြီး ရေးမှာပါပဲ။နိုင်ငံရေးခံယူချက်ပြင်းထန်သူတွေ နဲ့ မြန်မာစာကိုအလုပ်ရှုပ်တယ်လို့ ထင်သူတွေကသာ တစ် နဲ့ တ ခွဲရတာကို အမြင်စောင်းပြီး လက်မခံနိုင်ဖြစ်နေကြတာပါ။မြန်မာစာဆိုတာ နိုင်ငံရေးပယောဂ ဝင်မပူးစကောင်းပါ။မြန်မာစာအကျိုးကို ကြည့်မယ်ဆိုရင် တစ် နဲ့ တ ခွဲခြားပြီးသာ ရေးသားကြဖို့လိုပါတယ်။အနည်ထိုင်ပြီးသားရေးထုံးကို အနည်ထလာအောင် ‌လှုပ်ခါမပစ်သင့်ပါ။

         

     ဆရာကြီးဒေါက်တာထွန်းတင့်ကလည်း - "ကောင်ထည်ထင်စွ၊နာမ်မျိုးပြ၊မုချ တစ် ရေးမည်" အစချီတဲ့ တစ်၊တ ခွဲနည်းသံပေါက်ကဗျာလေး စပ်ပေးထားပါတယ်။ဒီကဗျာလေးကိုသာ ရမယ်ဆိုရင် တစ် နဲ့ တ က လုံးဝရှုပ်ထွေးစရာမရှိပါဘူး။ဒီလက်ရှိသတ်ပုံကျမ်းအတိုင်း ရေးမယ်ဆိုရင် အကျိုးတွေအများကြီးရှိပါတယ်။

(၁)စကားရင်းမြစ်ကို သိရှိနိုင်မယ်။

(၂)စည်းနဲ့ကမ်းနဲ့ မြန်မာစာဖြစ်စေနိုင်တယ်။

(၃)တစ်၊တအကြောင်းပြုပြီး သတ်ပုံကျမ်းကို လေ့လာမိမယ်။

(၄)ပုံနှိပ်ပြီးသားစာအုပ်တွေကို ပြင်စရာမလိုတော့ဘူး။

(၅)တစ်၊တရဲ့ စကားရင်းမြစ်ကို အခြေပြုပြီး အခြားစကားရင်းမြစ်တွေကို လေ့လာစိစစ်သုတေသနပြုနိုင်မယ်။

(၆)မြန်မာစာက အမျိုးမျိုးပဲ၊ရှုပ်နေတာပဲ ခုတစ်မျိုး၊တော်ကြာတစ်မျိုးလုပ်တယ် စသည်ဖြင့် မြန်မာစာအပေါ် ဝေဖန်အပြစ်တင်တာမျိုးတွေ မရှိတော့ဘူး။

(၇)တစ်၊တ ခွဲခြားပြဋ္ဌာန်းပေးခဲ့တဲ့ မြန်မာစာအဖွဲ့အ‌ပေါ် မကောင်းမြင်စိတ်တွေ မဖြစ်တော့ဘူး။(မြန်မာစာအဖွဲ့ဆိုတာ မြန်မာစာရေးထုံးစည်းမျဉ်းစည်းကမ်းနည်းဥပဒေတွေကို တရားဝင်ပြဋ္ဌာန်းတဲ့ နိုင်ငံတော်အဆင့်အဖွဲ့အစည်းဖြစ်လို့ မကောင်းမြင်ခံရတာ၊မလေးမစားလုပ်တာခံရတာမျိုး မဖြစ်သင့်ပါ။)

   အကုန်လုံးကို တ နဲ့ပြင်လိုက်တာက အကျိုး နှစ်ချက်လောက်ပဲရှိပါတယ်။

(၁) ဦးနေဝင်းအပေါ်အငြိုးအတေးတစ်ခုကိုချေလိုက်ရလို့ အာသာပြေသွားမယ်။

(၂) အကုန်လုံးအလွယ်တကူရေးလို့ရသွားမယ်။

ဒီနှစ်ချက်အပြင် အခြားအကျိုးကျေးဇူးမရှိပါဘူး။မြန်မာစာကို ရေးတဲ့အခါ အဂတိကင်းဖို့လိုပါတယ်။ဦးနေဝင်းအပေါ်အငြိုးအတေးကြောင့် တ ချင်ကြတာဟာ ဒေါသဂတိစွက်ဖက်နေပါတယ်။ တ ကိုပြင်လိုက်ရင် အထက်က တစ်၊တခွဲခြင်းရဲ့ ကောင်းကျိုးတွေရဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်တွေပဲ ဖြစ်ပေါ်စေမှာပါ။အလွယ်တကူ ရေးနိုင်တာလောက်ပဲ အကျိုးရှိပါတယ်။ တစ်၊တ ခွဲနည်းသိသွားရင်လဲ တ နဲ့ရေးတာနီးပါး လွယ်သွားမှာပါပဲ။ခွဲနည်းလေး သိဖို့သာလိုတာပါ။ကျွန်တော် ဒီဆောင်းပါးကို အဂတိကင်းကင်းရေးနေတာပါ။ကျွန်တော့် ဆောင်းပါးအစလောက်မှာ ရေးထားခဲ့သလို တစ်၊တ ကိစ္စက မြန်မာစာအမြင်သက်သက်နဲ့ ရှုမြင်ရမဲ့ကိစ္စဖြစ်ပါတယ်။ကျွန်တော်ကတော့ တစ် နဲ့ တ ခွဲခြားရေးသင့်တယ်လို့ ခံယူပါတယ်။ထင်မြင်ယူဆတာမဟုတ်ဘဲ ခံယူတာပါ။

     တစ်နဲ့တ အရေးဟာ မြန်မာစာလောကမှာ အင်မတန်ကြီးမားတဲ့ ပြဿနာဖြစ်ပေမဲ့ ရိုးရှင်းတဲ့အဖြေရှိပြီးသားပြဿနာလဲ ဖြစ်ပါတယ်။မြန်မာစာကိုပါရဂူမြောက် ကျွမ်းကျင်တတ်မြောက်ကြတဲ့ မြန်မာစာပါမောက္ခ၊တွဲဖက်ပါမောက္ခဆရာကြီးဆရာမကြီးတွေအားလုံးကလဲ တစ်နဲ့တ ကို ခွဲခြားရေးရတာ လက်ခံသဘောကျကြတဲ့သူတွေချည်းပါပဲ။မြန်မာစာကို ကျွမ်းကျင်တဲ့သူတွေကတောင် တစ်နဲ့တ ခွဲခြားရေးသားနေရင် တခြားသူတွေကလဲ ရေးသားဖို့ မသင့်ဘူးလားလို့ မေးခွန်းထုတ်ရင်း မြန်မာစာကို မြန်မာစာအမြင်သက်သက်နဲ့ ရှုမြင်ကြဖို့ တိုက်တွန်းလိုက်ပါတယ်ခင်ဗျာ။ ။